व्यथा मनाची

By Jitesh Potdar

विश्वास ठेवला मी जरी स्वतःहून तुझ्यावर l 
घात केलास माझा परी का? हा अविश्वास माझ्यावर ll१ll

आसक्ती होती तुझ्वर मजला म्हणून जवळ तुझ्या मी आलो आहे l
 दूर लोटलेस तूच मला, का ही सक्ती तुझीच आहे ll२ll

तू येणार नाहीस कळले.. वाटले वाट पाहणे व्यर्थ आहे l
समोर आल्यावरही ओठ मुकेच आपुले; अशा भेटण्या सांग काय अर्थ आहे ll३ll

दोष नाही कुणाचाच यात, मग रोष हा व्यर्थ आहे l 
मर्यादेपलीकडे प्रेम करण्यात; आज कळले काय अर्थ आहे ll४ll

काळीज माझे तुजला, मी कधीच देऊन टाकले आहे l
तुझ्यावरील माझ्या प्रेमाचा हा आगळा आवेश आहे ll५ll

अजूनही तुझे प्रेम प्रिये, मजवरी जडलेले आहे? l
का, उगीचच मनात हा भासांचा प्रवेश आहे ?? ll६ll

मला भेटायचे तू टाळीत गेलीस, तुझ्या काळजाला तूच जाळीत गेलीस l
 तुझ्यातले काळीज ते, माझेच होते; अन छाती वरती घाव माझ्या ते तुझेच होते ll७ll

विकलो गेलो असतो जरी, दुनियेच्या मृण्मयी बाजारात मी l
फुकट माझे सर्वस्व देऊनी परी, तुजला चिन्मयी बनवून टाकीले मी ll८ll

आधीच आपण एकमेकांशी हार व्यर्थ मानली आहे l
 मग इतरांशी जिंकण्यात शान व्यर्थ आपुली आहे ll९ll

शर्थ केवळ तुझ्याचसाठी मी जिंकणार आहे l
सार्थ करण्या 'जितेश'  माझे  नाव आहे ll१०ll